zondag 11 september 2011

Wat zijn volgens je brein de leukste mensen?

Sociale wezens hebben sociale behoeftes

Uit veel recent hersenonderzoek met de nieuwste technieken blijkt steeds weer: overleven betekent voor je brein veel meer dan genoeg eten en drinken, beschutting en bescherming. Mensen zijn extreem sociale wezens, dus dat sociale kwesties net zo relevant zijn, is niet verrassend.

Hier bewuster mee omgaan, zou menselijke verhoudingen flink kunnen verbeteren. Maar verandering begint altijd eerst met bewustwording. Dus wat zijn de "sociale domeinen" waar je hersens net zo heftig op reageren als ging het om zaken van leven of dood?

  • Status
  • Zekerheid
  • Autonomie
  • Verbondenheid
  • Eerlijkheid

Vaak gaat het om een combinatie van elementen. Bijvoorbeeld: Je wordt op je werk publiekelijk onterecht fel aangevallen. In een dergelijke situatie wordt niet alleen je status aangetast, maar ook je gevoel van zekerheid en verbondenheid. Om over de oneerlijkheid ervan nog maar te zwijgen!

Bij sociale pijn worden dezelfde breingebieden geactiveerd die ook betrokken zijn bij het voelen van fysieke pijn. Met één groot verschil: sociale pijn duurt langer en is moeilijker te verwerken. Daarbij komt ook nog eens dat de herinnering aan sociale pijn, je deze opnieuw laat beleven.

Dus wat zijn dan de leukste mensen om mee te werken?

Eigenlijk weet je dat wel, want waarschijnlijk heb je het al eens ervaren. Het is heel fijn om met iemand om te gaan die je laat zien waar je goed in bent (status verhogend), iemand die duidelijk is over zijn verwachtingen van jou (groter gevoel van zekerheid), iemand die jou je eigen beslissingen laat nemen (meer autonomie), iemand die in jou als mens geïnteresseerd is en naar overeenkomsten i.p.v. verschillen zoekt (schept verbondenheid) en die je fair behandelt.

Dan voel je je kalmer, gelukkiger, zelfverzekerd, meer verbonden en slimmer. Waardoor je meer aankunt en de wereld groter lijkt. Omdat dit zo'n fijn gevoel is, wil je tijd met die persoon doorbrengen en diegene zoveel mogelijk helpen. Kortom, een win-win situatie.

Waarom lijkt het alsof er maar weinig van zulke mensen zijn?

Omdat we zo vaak onze eigen status verhogen ten koste van een ander. Ook wel competitie en rivaliteit genoemd. Handig als je 100 meter hordes moet lopen op de Olympische Spelen, maar nogal onhandig als je met z'n allen bij hetzelfde bedrijf werkt en gezamenlijke doelstellingen wilt realiseren.

Dus speel eens wat vaker tegen jezelf. Word beter in wat je doet en wat je leuk vindt. Versla jezelf. Want ook dat geeft een enorme boost. Zonder dat anderen daar last van hebben. Sterker nog, als je je voortgang en uitdagingen deelt, groeit de verbondenheid en de behoefte elkaar te helpen.

Laat dat nou precies zijn waarom het gaat. Een mooie (bedrijfs)toekomst bouw je tenslotte niet alleen. Je moet er sámen wat voor over hebben.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten