zondag 29 april 2012

Gebruik de kracht van je gedachten in jouw voordeel

'Groeien in je werk door belemmerende overtuigingen aan te pakken'. De ondertitel van 'De kracht van gedachten' van Martijn Frijters zegt precies waar het boek over gaat. De inhoud is net zo compact en duidelijk. Overzichtelijk en overtuigend word je op een pad gezet dat uitzicht geeft op een wezenlijke verandering. Als je maar volhoudt! 40 dagen, om precies te zijn.

Met 'De kracht van gedachten – groeien in je werk door belemmerende overtuigingen aan te pakken' heeft Martijn Frijters een zelfhulpboek geschreven dat de vruchten plukt van drie vakgebieden: 

  • klassieke psychologie (cognitieve gedragstherapie en rationeel emotieve therapie) 
  • positieve psychologie 
  • neurologie 

Dat klinkt misschien zwaar, maar dat is dit boek allerminst. Op een toegankelijke manier maakt Frijters je duidelijk dat gedragsverandering ook voor jou is weggelegd.

Mensen kunnen behoorlijk gevangen zitten in hun gedachten, zonder zich te realiseren dat daar belemmerende overtuigingen, die ze zelf bedacht hebben, aan ten grondslag liggen. Die overtuigingen moeten eerst gevonden en onderzocht worden voordat er iets aan het daaruit voortvloeiende gedrag en de bijbehorende gevoelens gedaan kan worden.

Gedachten die vaker door je hoofd gaan, worden vastgelegd in je hersenen. 

Dat geeft gewicht aan hun waarheidsgehalte: je raakt ervan overtuigd en zo worden het overtuigingen. Die vervolgens transformeren in strenge eisen aan jezelf. Er zijn acht veel voorkomende belemmerende overtuigingen:

  • Liefdesverslaving (eis: het is noodzakelijk dat anderen je mogen en je gedrag goedkeuren)
  • De stoel van de rechter (niet gedrag wordt beoordeeld, maar de persoon veroordeeld)
  • Lage frustratietolerantie (eis: het leven moet makkelijk zijn)
  • Perfectionisme (eis: foutloos handelen)
  • Eerlijk en rechtvaardig (eis: iedereen moet zich aan de regels houden)
  • Rampdenken (zorgelijke scenario's in je hoofd afspelen en herhalen)
  • Handelen in zorgen en angsten (eis: recht hebben op zekerheid)
  • Calimerodenken (kleineren van jezelf in relatie tot anderen)

Je gedachten bepalen voor een belangrijk deel hoe je je voelt. 

Belemmerende gedachten maken je dan ook niet alleen minder gelukkig, maar ook ineffectief. Je denken verander je echter niet zomaar even. Daarvoor moet je met doorzettingsvermogen veel oefenen.

MartijnFrijters formuleert in 'De kracht van gedachten' vijf breinregels die de basis vormen van lang genoeg succesvol volhouden:

  • Aandacht maakt het verschil (je wordt wat je denkt)
  • Ontwerp je toekomst (maak zelf een concrete keuze)
  • Creëer een mooie toekomstdroom (gebruik de kracht van emoties)
  • Herhaling (40 dagen oefenen)
  • Zorg voor ondersteuning (met kleine stapjes vooruit en positieve feedback)

Bij dit alles is van groot belang dat je onderkent dat je gedachten belemmerend werken. Dat je je realiseert dat een ander de schuld geven weinig verandert aan de situatie. Natuurlijk speelt het gedrag van anderen en de omstandigheden een grote rol, maar het enige waar je zeker invloed op hebt, ben je zelf.

Met het kiezen voor andere gedachten verander je daarnaast ook de situatie. Simpelweg omdat jouw blik erop is veranderd, waardoor je je ook anders gedraagt. Wat weer effect heeft op die situatie. 

Dat zorgt op zijn beurt voor positieve feedback: je ervaart dat er werkelijk iets veranderd is door jouw keuzes. In plaats van je overgeleverd te voelen aan de situatie, wend je nu je eigen invloed aan. Je legt de verantwoordelijkheid niet meer buiten jezelf, waardoor je geen slachtoffer meer bent: van machteloos naar daadkrachtig.

Voor al het voorgaande sta je veel meer open als je niet een 'vaste mindset' hebt, maar een 'groei mindset'. 

Het verschil tussen deze twee mindsets is aldus Frijters (respectievelijk): intelligentie staat vast versus intelligentie is ontwikkelbaar. Jouw ontwikkeling verloopt een stuk voorspoediger als je een verlangen hebt om te leren (gevolg van een groei mindset) in plaats van om slim over te komen (gevolg van een vaste mindset).

Een ander belangrijk punt waar de auteur op wijst, is dat je 40 dagen moet oefenen. Dat getal is niet zomaar uit de lucht gegrepen. Uit onderzoek blijkt dat gedragsveranderingen een dergelijke termijn vergen voordat ze ingeprent zijn in de hersenen en bijna net zo automatisch zijn geworden als je oude gedrag. Hierdoor wordt meteen duidelijk waarom het zo vaak mislukt: mensen houden het niet lang genoeg vol. 
 
Je kunt je brein veranderen door training, maar net als bij het kweken van spiermassa, vergt dat tijd en moeite. 

De vijf breinregels zijn de instrumenten die in je mentale sportschool staan. Je leert ze gebruiken middels de oefeningen die aan het eind van ieder hoofdstuk staan.

'De kracht van gedachten – groeien in je werk door belemmerende overtuigingen aan te pakken' van Martijn Frijters is praktisch en overzichtelijk en bewust verrijkt met beeldmateriaal om de inhoud beter te laten beklijven. Het nodigt je uit om jezelf niet één kans te geven, maar vele kansen. 

Zowel qua vormgeving als inhoud is dit het beste zelfhulpboek dat ik tot op heden gelezen heb.

zondag 15 april 2012

Ben jij in staat tot bezielde service??

Service. Er wordt veel over gesproken en geschreven. Waarschijnlijk omdat er juist zo'n chronisch tekort aan is. Is het in Nederland niet vechten tegen de bierkaai? Eric de Haan heeft waarschijnlijk gedacht dat het juist niet om vechten gaat, maar om wijsheid en brengt de Tao in stelling met zijn boek 'De Tao van Service'. 

Kunnen zijn inzichten meer service brengen? Zijn wij in staat tot bezielde service? Zoals zo vaak is het een mentaliteitskwestie. Zolang marketing en sales als 'waarden'voller worden gezien, verandert er niets.

Service is de dobber waarop de relatie met de klant drijft. Maar de meeste bedrijven krijgen het niet voor elkaar om samen met de klant op dezelfde dobber te drijven. Het grotendeels ongrijpbare van 'goede service' is hier mede debet aan.

Het gaat om dienstbaar zijn, gevoel, emotie en het verschil tussen wat mensen zeggen en doen. Wat is wijsheid in deze? Helemaal niet zo'n gek idee dus om de Tao erbij te halen. Dat is precies wat Eric de Haan doet in 'De Tao van Service'.

Service is de bepalende factor voor een waarde(n)volle gevoelsband met klanten. 

Wat is dat ongrijpbare van 'service' dan? “De niet-tastbare zaken en de interactie met klanten.” Duidelijker dan dit wordt het simpelweg niet. Omdat emoties als angst, woede en afweren, wortelen in ons onbewuste. Emoties geven uitdrukking aan onze instincten, waarbij de meest recente aanwinst van ons brein, de neocortex, ze probeert te begrijpen en vertalen.

Al is service op zich moeilijk te doorgronden, de eigenschappen waardoor ze floreert, zijn wel degelijk te benoemen en dat doet De Haan dan ook:

  • Autonoom verantwoordelijk
  • De klik makend
  • Emotioneel evenwichtig
  • Hoffelijk behulpzaam
  • Integer
  • Intrinsiek optimistisch
  • Warm belangstellend

Dit zijn de aspecten die service maken of breken. En ze zijn allemaal even belangrijk.

De onderlinge verbinding wordt zichtbaar en makkelijker te onthouden door van het woord service een acroniem te maken:

  • Sensing: warm belangstellend
  • Empathy: hoffelijk behulpzaam
  • Resonance: emotioneel evenwichtig
  • Value: intrinsiek optimistisch
  • Indiviualize: integer
  • Commitment: autonoom verantwoordelijk
  • Engagement: de klik makend

Al beslaat 'De Tao van Service' slechts 109 pagina's, het barst uit z'n voegen van allerlei theorieën die ter onderbouwing aangehaald worden, zoals: Theory U, de Het-, Wij- en Ik-kant van het organiseren van service (holistische benadering), SERVQUAL, chakra's, de 7 deugden, boeddhisme en uiteraard ontbreekt een stukje neuro(bio)logie niet – tegenwoordig (terecht!) een wezenlijk onderdeel van veel managementboeken.

Al houdt Eric de Haan het kort en gaat hij er niet diep op in, door het aanhalen van al deze theorieën voelde ik me soms een beetje overspoeld. Theory U ken ik toevallig en het is heel prettig dat hij deze filosofie in een aantal woorden en tekeningen duidelijk weet neer te zetten (het oorspronkelijke boek is een taaie, dikke pil). Maar er worden ook heel veel methodes aangereikt, zoals:

  • het verschil tussen secundaire en primaire emoties
  • compassionate communication
  • empathy mapping 
  • dimensies van commitment

Het dendert maar door. Hoe moet ik in vredesnaam ooit goede service verlenen als het zo ingewikkeld en complex is? Hoe moet ik al die informatie onthouden én in de praktijk brengen? Terwijl aan de andere kant zo duidelijk is dat 'service' voor een groot deel uit ontastbare zaken bestaat en dus juist níet in theorieën te vangen is.

Eric de Haan geeft je echter een aantal ankers waardoor je toch op koers blijft. Voor mij zijn dat het acroniem 'service', haar betekenis en onderlinge samenhang en de indeling van het boek in 4 onderdelen:

  • Schoonheid van service
  • Sensibiliteit van service
  • Symbiotische service 
  • Service snappen

Daarnaast kan regelmatig simpel in beeld gebracht worden hoe de klant de organisatieservice ervaart door 7 stellingen voor te leggen waaruit een 'SER', 'V' en 'ICE' score rolt. Waarbij niet vergeten moet worden dat de meeste klanten niet de moeite nemen hun onvrede te delen met de organisatie. Je moet dus ook 'service recovery proof' zijn.

Ieder hoofdstuk eindigt met een handige, korte samenvatting. De laatste samenvatting zet het dusdanig goed op een rijtje, dat ik deze recensie er graag mee afsluit:

“Organisaties die serieus werk willen maken van service zullen op alle geledingen aan de slag moeten:

  • De directie zal de servicestrategie ondubbelzinnig duidelijk moeten maken en uitdragen, zich moeten bekommeren om de servicewaardigheid van de organisatie en de hele organisatie engageren bij service.
  • Managers zullen de processen serviceproof moeten maken, nieuwe medewerkers servicegericht selecteren en ze ruimte geven om te groeien in hun servicewerk.
  • Medewerkers zullen zich moeten trainen in service, alert zijn op servicemismatches en beseffen hoe gevoelig taal kan liggen in een servicecontact.

Als proef op de som van alle service-inspanningen zullen organisaties stelselmatig moeten luisteren naar de stem van de klant, zowel naar hun servicebeleving (serviceproof) als naar hun ervaringen met het herstellen van service-issues (service recovery proof).”

'De Tao van Service' van Eric de Haan helpt je om dit allemaal te realiseren. Maar je hebt niks aan goed gereedschap wat je niet gebruikt. Je zult er zelf mee aan de slag moeten. Schetsen, knutselen, timmeren, zagen en (bij)schaven dus. En regelmatig op je duim slaan.

Au! Lang leve service!

zaterdag 7 april 2012

Van de schoonheid en de troost

Van de week twitterde Bas Blokhuis: "Vrouwen, vertel eens, wat vinden jullie eigenlijk van die Samantha Brick?" Ik wilde wel antwoorden, dus klikte op de link en las een lang, heel lang verhaal van een vrouw die door velen mooi gevonden wordt.

En dat heeft haar veel ellende opgeleverd. 
Jaloerse seksegenoten maakten haar het leven zuur.
Ze is er dan ook verheugd over dat ze inmiddels 41 is, want ouderdom brengt middelmaat, onopvallendheid. Nu zullen ze haar eindelijk accepteren voor wie ze werkelijk is!


Met gemengde gevoelens en stijgende verbazing las ik de ene alinea na de andere over alle ellende die haar schoonheid met zich meebracht. 


Onwillekeurig moest ik meteen denken aan al die mensen met een enorme wijnvlek in hun gezicht. Of acne die hardnekkig aanhoudt, al ben je inmiddels in de 30. Maar ook aan gehandicapten, bejaarden, doofstommen, lelijkerds. Enzovoorts, enzoverder.

Er zijn namelijk nogal wat mensen die lijden onder een buitenkant waarop ze keihard beoordeeld en weggezet worden.


Vanuit de biologie bezien niet zo vreemd. Schoonheid (symmetrie, frisse ogen en huid, mooi figuur) duidt op goede genen en gezondheid. Dat vraagt om voortplanting! In tegenstelling tot iemand die bijvoorbeeld onder de uitslag zit. Gatver! Die zal ook wel niet veel moois te zeggen hebben....

Wij leven echter in een zogenaamd geciviliseerde samenleving die betoogt dat het niet om de buitenkant gaat, maar om wie je bent. Helaas. Hier spreekt die 5% bewustzijn die ons menige illusie oplevert.

Hoe komt het toch dat in de kunst, tijdschriften, op televisie en billboards nooit 'gewone' mensen staan? 


Dat is echt niet de schuld van 'de schoonheidsindustrie' hoor. Als wij het écht willen, zetten ze 'ons' daar heus wel neer. Als ze maar verkopen. Hoe maakt ze niet uit. Maar wij kijken zelf ook liever naar schoonheid. Al weten we dat er wat af gephotoshopt wordt, ons onbewuste (die overige 95%) reageert instinctief.

Net zo goed als dat we instinctief afwerend reageren op lelijkheid. Of zelfs walging voelen als het wel heel erg is.... Je zal maar onderwerp van dergelijke walging zijn....

Hoe je eruit ziet, bepaalt je leven. Want hoe mensen op jou reageren, heeft enorme invloed op hoe je over jezelf denkt en wat je doet, waar je voor kiest.


Het maakt niet uit hoeveel 'zelfontdekkingscursussen' je er tegenaan gooit, hoeveel zelfhulpboeken je leest en of je je lam mediteert. Want die schoonheid gaat niet weg. Maar die wijnvlek midden op je gezicht ook niet. Of al die littekens van al die puisten uit je fijne jeugd, toen je zo vreselijk gepest en in elkaar geslagen werd.

We leven in een tijd die je wijsmaakt dat je jezelf kunt creëren. Jezelf opnieuw uitvinden. Als je het maar wilt. En als het niet lukt, wil je het blijkbaar niet écht. Vreselijk. Dan ben je niet alleen lelijk of stom of allebei, maar ook nog eens een loser.

Vroeger werd je geboren als dubbeltje en was het logisch dat je dat bleef


Maar nu moet iedereen een kwartje worden. En ligt het aan jou als dat niet lukt. Je laat je toch niet tegenhouden door een wijnvlek! Of een chronische ziekte! Of je verpletterende schoonheid! Wat dan ook!

F*ck it and make it!


Waarom f*ckt iedereen zich dan niet suf? Waarom lopen er niet overal Einsteins en Samantha's rond? Wie wil er nou niet een beter leven? Iedereen toch? Wat is er aan de hand??

Het is die waardeloze 5% die denkt dat ze heer en meester is. Omdat het ons bewustzijn geeft, hebben we de illusie heerschappij te hebben over het leven. Ondanks dat we dagelijks het tegendeel ervaren. We leven in een tijd van niet-accepteren en lijden daardoor wat af.

Waar je wél invloed op hebt, is hoe je met 'de dingen' omgaat


Verlangens en emoties wortelen in je onbewuste, maar je kunt ervoor kiezen iets niet te doen, niet te willen, niet te zeggen. Je hebt de vrijheid van 'niet-willen'. Dat is waar je die 5% perfect voor kunt inzetten.

Je wilt iemand niet wegzetten als 'dom', alleen maar omdat ze ontzettend mooi is. Al is je eerste, primitieve reactie jaloezie.

Vanuit de biologie gezien wederom niet vreemd. Want toen we nog in de grotten leefden, was zo iemand een serieuze concurrent die jouw man kon inpikken. En zonder man, geen eten en geen bescherming.

Ik heb het over de oertijd he. Maar al leven we nu in de zogenaamd moderne tijd, onze hersenen functioneren nog net als toen. Of we dat nou willen of niet. Je hebt geen 'willen' vrijheid.

Angst is onze grootste drijfveer.


Daar kan geen oeverloos geredeneer tegenop. Zeker niet als je middenin die emotie zit. Alle logica vliegt linea recta het raam uit. Maar goed ook, want als je aangevallen wordt, moet je snel handelen. Dan ga je niet eerst uitgebreid delibereren. (Ik heb het weer over die oertijd.)

De pest is dat dit overlevingssysteem ook in werking treedt als je dénkt dat je aangevallen wordt. Daarnaast vallen we elkaar in de huidige tijd ook heel anders aan. Er komt in onze contreien geen pijl en boog meer aan te pas.

Dwaal ik af? Terug naar het begin dan. Voor mij is schoonheid, in al haar facetten, iets om je ogen aan te laven en troost in te vinden. Ik hoef niet teleurgesteld in de spiegel te kijken, maar kan om mij heen zien en ervaren. Mooie bomen en kleuren, prachtige mensen en dieren, gave gebouwen, ontroerende geluiden, intense smaken, heerlijke boeken, intrigerende verhalen....

Mijn lichaam en hoe het tot op heden is, geeft mij alle gelegenheid om dit allemaal te absorberen. Ik kies ervoor om daarvan te genieten.


En dan heb ik vele jaren terug ook nog echte liefde gevonden. De ultieme schoonheid. Die zit niet in jou besloten, maar bestaat uit de wisselwerking met de ander, die stroomt als een rivier. Over en weer. Heen en weer.

Het is niet alsof je vaart op een rivier vol levenskracht, samen bén je die rivier. Een rivier die er altijd is. Maar je hoort haar wel óf niet. Soms zie je haar alleen en lijkt het een nietszeggend stroompje. Totdat je accepteert, stopt met veroordelen en jezelf (en anderen!) niet alleen toestaat fouten te maken, maar ook te genieten.

Hoor en zie je het prachtige water? Ik luister, kijk en geniet. En het mooie is: je mag er altijd van drinken en door getroost worden.